Jedynak i stereotypy? Często idą w parze. Skupienie na sobie, egoizm… to tylko początek listy domniemanych przywar. Jak mają się z nimi zmierzyć ludzie, którzy wychowywali się solo? Oto kilka wskazówek.
1. Nie usiłuj być doskonały – nie istnieje żaden model takiego postępowania. Bez względu na to, co wpoili ci rodzice, jest wiele różnych sposobów bycia i życia, i żaden z nich nie jest idealny. Możesz popełniać błędy i nadal być kochanym.
2. Bądź dla siebie łagodny i nie zadręczaj się. Wiemy, że musiałeś dźwigać całe poczucie winy lub tylko uważałeś, że to twój obowiązek, lecz inni ludzie nie są wobec ciebie wcale tak surowi jak ty sam. Naprawdę.
3. Rozchmurz się. Szczypta humoru nigdy nikomu nie zaszkodziła. To naprawdę ważne, by dostrzegać zabawną stronę zdarzeń. Nikt cię nie weźmie za człowieka nieodpowiedzialnego, jeśli od czasu do czasu dasz się ponieść wesołości.
4. Nie oczekuj zbyt wiele od innych. Bądź realistą i nie przesadzaj z krytyką. Dobrze wiemy, jak wiele od ciebie wymagano, ale to nie powód, żeby obciążać teraz tym samym innych ludzi. Więcej z nimi osiągniesz, dając im osobisty przykład i chwaląc, niż jeśli będziesz ich wpędzać w poczucie winy.
5. Pamiętaj o plusach jedynactwa. Nikt inny nie jest tak solidny i nie umie tak dobrze się zorganizować. W kryzysie jesteśmy najlepszym typem kompana: lojalni i odpowiedzialni – niezawodna podpora, więc cieszmy się z tego.
6. Nie przywiązuj nadmiernej wagi do osiągnięć i sukcesów. Staraj się je widzieć przez pryzmat innych spraw. Pamiętasz, co powiedziano o „liliach wodnych, które nie pracują ani nie przędą”? Są więc i inne kryteria, według których możesz oceniać ludzi i siebie. Jeśli je przyjmiesz, z pewnością będzie ci w życiu lżej.
7. Ucz się mówić „nie” bez poczucia winy. Być może czujesz, że nikt inny nie jest tak kompetentny jak ty, ale to nie znaczy, że właśnie ty masz robić wszystko. Ludzie będą cię bardziej szanować, a nawet lubić, jeśli od czasu do czasu komuś odmówisz.
8. Masz prawo być podatny na zranienia. Przyznawaj się do swej niepewności i ucz się ją kochać. Jeśli jesteś otwarty i odsłonięty na cios, do ludzi przemawia to bardziej, niż się spodziewasz. Prędzej ich sobie zyskasz dzięki słabościom i podatności na zranienia, zwłaszcza jeśli ujawniają się niespodziewanie.
9. Nie bądź ratownikiem – nie jesteś odpowiedzialny za innych ludzi. Nie masz wpływu na to, czy się zmienią, czy nie. Każdy decyduje się na zmianę tylko wtedy, kiedy sam tego chce. Nie wyręczysz w tym nikogo ani nie uchronisz przed potknięciami i wadami. Nawet nie próbuj.
10. Unikaj solipsyzmu. Nie bądź zbyt egocentryczny. Pamiętasz wszystkie te uwagi o jedynakach, jak bardzo są zawsze skupieni na sobie i egoistyczni? Udowodnij, że to nieprawda. Pokaż, że zauważasz innych ludzi równie często jak pozostali.
Na podstawie: Jill Pitkeathley, David Emerson, Jedynacy, wyd. Santorski i S-ka, 2007