Wystarczy, że spojrzysz na bliską osobę, choćby przyjaciółkę, a już wiesz, czy jest zadowolona, szczęśliwa, znudzona, a może zbiera się jej na płacz. Jej mina, spojrzenie, postawa. Mowa ciała to bowiem nic innego jak niewerbalny przekaz, który wysyłamy otoczeniu.
Tekst: Antonina Majewska
Nasze ciało swym specyficznym językiem przekazuje informacje o nas innym ludziom. Mówi, jak się czujemy, czy jesteśmy zadowolone, jak postrzegamy swoje miejsce w świecie, czy jesteśmy pewne siebie, czy się boimy, czy kłamiemy, czy mówimy prawdę, czy się wahamy. Najgorsze jest jednak to, że komunikaty te wysyłane są niezależnie od naszej woli.
Dlatego tak trudno na rozmowie wstępnej o pracę grać chłodną profesjonalistkę, gdy zależy nam na posadzie, a deklarowana przez nas znajomość języka angielskiego nie jest aż taka biegła. Dlatego tak trudno przekonać chłopaka, że nam nie zależy, gdy rwiemy się do niego jak szalone. Nasze ciało przekazuje prawdziwe komunikaty: strach, zdenerwowanie, niepewność, miłość. W wielu sytuacjach chciałybyśmy je zataić, ale do tego potrzebna jest nauka mowy gestów.
Mowa ciała – sztuka konwersacji niewerbalnej
Rozmowa jest sztuką. Jeśli staniesz się jej mistrzynią, zwiększysz szanse na sukces w życiu towarzyskim i zawodowym. Nie znaczy to jednak mówić dużo, ale przede wszystkim okazać zainteresowanie rozmówcy. Zasada prowadzenia konwersacji to:10x30x60. Skuteczność naszej mowy w 10% zależy od tego, co mówimy, w 30% od tego, jak mówimy (ton głosu, artykulacja), a w 60% zależy od mowy ciała, czyli zachowań towarzyszących, które informują o naszym nastawieniu psychicznym.
Zasady prowadzenia rozmowy
- Staraj się zwrócić do rozmówcy całą twarzą. Jeśli rozmówca zmieni położenie, „podążaj za nim”.
- Utrzymuj cały czas z rozmówcą kontakt wzrokowy. Nie unikaj jego wzroku, ale też nie wpatruj się w oczy drugiej osoby, gdyż może to ją krępować.
- Sygnalizuj rozmówcy uśmiechem, gdy mówi o sprawach dla ciebie ciekawych i ważnych.
- Nie krzyżuj rąk i nóg, nie zaciskaj dłoni (np. na długopisie), nie kul się, nie rób (np. z notatnika) bariery między tobą a rozmówcą. Nie chowaj głowy w ramiona. Takie zachowanie rozmówca może odebrać jako sygnał niechęci.
- Pochyl się lekko w stronę rozmówcy. To sygnalizuje, że utrzymujesz z nim kontakt. Twoje odchylenie do tyłu może być odebrane jako dezaprobata. Sztywna postawa może sprawiać wrażenie napięcia czy niepewności.
- Zarówno ruchy głowy tzw. kiwanie głową, jak i potakiwanie: „tak”, „właśnie”, „mhm” mogą stanowić zachętę dla rozmówcy do kontynuowania wypowiedzi. Dzięki temu masz szansę na uzyskanie dalszych – ważnych dla informacji.
- Dźwięki nieartykułowane: westchnienia, kaszlnięcia, śmiech, drżenie głosu mówią o naszym nastroju, samopoczuciu, stanie psychofizycznym. Unikaj w trakcie rozmowy zachowań, które świadczyć mogą o nerwowości. Objawem tego jest np.: odchrząkiwanie, wiercenie się, zakrywanie ust ręką, unikanie kontaktu wzrokowego, rytmiczne zaciskanie szczęk, pocieranie zaciśniętej dłoni, itp.