AURORA to art-popowa wokalistka pochodząca z Norwegii. 7 czerwca wydała szósty studyjny album zatytułowany „What Happened To The Heart?”. Przychodzi w nim do słuchaczy z ważnym przesłaniem. Przypomina, by nie stracić kontaktu z samym sobą oraz Matką Ziemią – sercem, dzięki któremu żyjemy.
Tekst: Julia Staręga
Inspiracją do powstania najnowszej płyty był list „We Are The Earth” napisany przez grupę aktywistów, którzy nawoływali do podjęcia działań na rzecz klimatu. Według informacji podanych przez „The Line Of Best Fit” list zawierał metafory, które odnosiły się do serca oraz planety. Aurora, poruszona jego treścią, studiowała książki o anatomii, by jak najlepiej zrozumieć połączenie z Ziemią przez serce. Przemyślenia zamknęła w muzycznej formie. Na szóstym albumie zauważa, że ludzie utracili zdolność obcowania tak z innymi, jak i z naturą, zwraca uwagę na uzdrawiającą moc wrażliwości i zadaje pytanie „What Happened To The Heart?”.
Brzmieniowy eklektyzm
Najnowszy krążek artystki zasługuje na uwagę z dwóch powodów. Po pierwsze – poetyckie teksty będą rezonować z niejednym słuchaczem, a po drugie – jego brzmienie jest na tyle zróżnicowane, że każdy znajdzie coś dla siebie. Warstwa wokalna zdecydowanie wybija się na pierwszy plan, a Aurora ukazuje na „What Happened To The Heart?” skalę swoich możliwości głosowych – świetne wokalizy to tylko część z nich.
Pod względem muzycznym album dzieli się na dwie części. Pierwszą, brzmieniowo spokojniejszą i organiczną, wyznaczają utwory „Echo Of My Shadow” oraz „The Essence”. Drugą cechują żywo pulsujące synth-popowe i elektroniczne bity. Tę iście transową, nieco eksperymentalną część, otwiera kawałek „When The Dark Dresses Lightly”, a klimat ten utrzymuje się aż do ostatniej minuty.
Przesłanie pełne emocji
Album otwiera utwór „Echo Of My Shadow” – to ballada utrzymana w ambientowym klimacie. Delikatny, eteryczny głos artystki, wspaniale komponuje z warstwą instrumentalną. Piosenka „To Be Alright” za sprawą brzmienia przywodzi na myśl twórczość Kate Bush. Aurora zwraca w niej uwagę, że cierpienie, na które wystawia się każdy z nas, jest nieodłączną częścią życia, co potwierdza w słowach „What is life worth living if you don’t bleed for anything?”. W końcu to, co nadaje życiu sens, wyzwala w nas silne emocje.
Artystka to mistrzyni budowania napięcia, co świetnie słychać w gitarowej balladzie „The Essence”. Prowadzi ją spokojny wokal, który przybiera na sile w refrenie. Przejmujące brzmienie znakomicie koresponduje z treścią – „We are running through the waves of time/And the truth can lie in the arms of a fight/And I try/But it hurts so much”. Powtarzający się refren można potraktować jako pocieszającą mantrę, która przypomina o uniwersalnej naturze bólu i podkreśla, że należy się z nim konfrontować.
Elektronika zapraszająca do tańca
Na albumie nie brakuje porywających momentów. Szczególnie ujął mnie „Starvation” – ukłon w stronę muzyki elektronicznej i techno. Zaczyna się niepozornie, by w końcówce zaskoczyć słuchacza brzmieniem wyjętym wprost z reave’owej imprezy. W warstwie lirycznej stanowi krytykę rzeczywistości zdominowanej przez kapitalizm i cyfryzację. Eksploruje tematykę miłości, egzystencjalnej tęsknoty oraz poszukiwania sensu w pozornie obojętnym świecie. W równie tanecznym klimacie utrzymany jest kawałek „The Blade”. Podobnie jest w przypadku „Do you feel”, w którym pulsujący bit i repetytywny fragment „Never give up this feeling/Never give up on love” wyznaczają główną oś utworu.
Album, który zapada w pamięci.
Szósty album Aurory to pozycja, która na długo zostaje w pamięci. Utwory cechuje tak eteryczne, jak i żywiołowe brzmienie. Całości dopełniają teksty, które odsłaniają emocjonalną głębię artystki. Cieszę się, że w popie można odnaleźć tak odważne, nieco eksperymentalne rozwiązania muzyczne. W moim odczuciu, za sprawą wrażliwości, Aurora zasługuje na miano kobiecej wersji Toma Odella. Godzina spędzona z tą płytą z pewnością dostarczy wielu muzycznych doznań.
Muzyka:
Starvation – https://youtu.be/Y1YTg6SEed8