Programowanie neurolingwistyczne narodziło się w umysłach młodych, poszukujących ludzi, których interesowała skuteczność w działaniu.
Richard Bandler zainteresował się efektywnością sławnych amerykańskich terapeutów działających w zupełnie różnych szkołach, stosujących odmienne podejście teoretyczne i praktyczne. Postanowił odkryć, czy są cechy wspólne, które decydują o ich skuteczności.
Już od pewnego czasu rodziło się pytanie, dlaczego starając się pomóc chorym psychicznie ludziom, psychiatrzy całą swoją energię skupiają na badaniu ludzi chorych, opisywaniu rodzin dysfunkcyjnych… Czyż człowiek, który pragnie zostać mistrzem w grze w tenisa zajmuje się badaniem największych pechowców w tej dziedzinie? Nie, przygląda się tym, którzy odnoszą sukcesy, rozpracowuje strategię zwycięzców. Czyż nie należałoby przenieść tej zasady także na grunt psychologii i badać osoby, które spontanicznie, samodzielnie lub według uniwersalnej zasady (niezależnej od technik i metodologii) powróciły do zdrowia i wiodą udane życie?
I tak zaczynając od skutecznych psychoterapeutów twórcy NLP zajęli się kolejno badaniem sposobów osiągania sukcesu w sporcie, w osiąganiu mistrzostwa w różnych dziedzinach; od gry na skrzypcach, poprzez efektywną sprzedaż, po skuteczne zarządzanie. W każdej dziedzinie daje się rozpracować strategię postępowania, która prowadzi daną osobę do osiągnięcia pożądanych wyników. Strategia postępowania obejmuje działania dostrzegane z zewnątrz jak również sposób myślenia o sobie i o świecie, stan emocjonalny, oczekiwania, system wartości, niewerbalny kontakt z innymi…