DDA – jest to skrót oznaczający Dorosłe Dzieci Alkoholików czyli dorosłe osoby, które wyrastały w rodzinach dysfunkcyjnych, gdzie jedno z rodziców, bądź oboje nadużywało alkoholu.


Jest to również nazwa używana na określenie samopomocowych grup wsparcia powstałych na podobieństwo grup Anonimowych Alkoholików. Pierwsze grupy DDA powstały w Stanach Zjednoczonych w latach 70 ubiegłego stulecia, a dyskusję o tym, że wieloletnie życie z uzależnionym powoduje zmiany w psychice domowników rozpoczął w 1979 amerykański tygodnik Newsweek publikując pierwszy popularny (nie naukowy) artykuł na ten temat. W 1983 roku w USA powstało Narodowe Stowarzyszenie Dzieci Alkoholików .  Jego intencją było uświadomienie opinii publicznej, że osoby z rodzin alkoholowych borykają się z ogromnymi problemami, które – jako, że osoby te zachowują się w sposób aprobowany społecznie – pozostają niezauważone.


DDA w Polsce

W Polsce, jako pierwszy, próbę stworzenia grup samopomocy dla DDA podjął profesor Jerzy Mellibruda w latach 80, a jesienią 1986 roku powstała pierwsza grupa DDA . Jerzy Mellibruda opracował również program pracy z DDA oparty na 12 krokach AA. Z długoletniego doświadczenia i badań profesora wynika przerażający wniosek – wedle jego szacunków 40 % dorosłej populacji Polaków to Dorosłe Dzieci Alkoholików. Każdy zatem, często o tym nie wiedząc zna kilka takich osób. Dlatego – aby im pomóc i zrozumieć, – warto wiedzieć z czym się borykają. A oto niektóre ich problemy:

 

-trudności w kontaktach międzyludzkich, relacjach z partnerem, 1/3 zawieranych przez nich małżeństw kończy się rozwodem;
-kłopoty z odnalezieniem się w roli rodzica;
-depresje;
-niskie poczucie własnej wartości, wynikające z emocjonalnego zaniedbania;
-zgadywanie, które zachowania są normalne,
-kłopoty z realizacją planów, przeprowadzeniem zamiarów do końca, wytrwaniu w decyzjach,
-nieumiejętność pełnego przeżywania radości, nieskrępowanej zabawy, traktowanie wszystkiego – w tym siebie – bardzo serio,
-nieadekwatne reakcje na zmiany oraz sytuacje na którymi nie mają kontroli,
-skrajności: nadodpowiedzialność lub zupełna nieodpowiedzialność,
-impulsywność,
-lojalność nawet, gdy posiadają dowody że druga strona na nią nie zasługuje,
-poczucie, że różnią się od innych ludzi, zatem w każdej grupie czują się niezręcznie,
-często w poszukiwaniu satysfakcji oddają się nieskutecznym, nałogowym zachowaniom : nadużywają ludzi, seksu, substancji psychoaktywnych, pieniędzy etc.
-oceniają się okrutnie i bezlitośnie.

A nade wszystko zapytują: Gdzie się podziało moje dzieciństwo?

 

 

Gdzie szukać pomocy?

Obecnie DDA mogą korzystać z różnorodnych form pomocy: od terapii indywidualnej przez grupy wsparcia do mityngów DDA. Nieoficjalna strona DDA funkcjonuje pod adresem www.dda.pl, gdzie znaleźć można wiele relacji osób dotkniętych problemem, lektury i wskazówki dla poszukujących pomocy.

Pierwszą pomoc dla DDA stanowią placówki leczenia uzależnień, funkcjonujące w większych miastach. Placówki te, oferując pomoc terapeutyczną, dysponują również kontaktami do grup wsparcia dla DDA

 

W Warszawie terapię dla dorosłych dzieci alkoholików prowadzą m.in.:

-Ośrodek Psychoterapeutyczny Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, tel. 22 665 77 17, e-mail: osrodek@ipz.edu.pl;
-Specjalistyczna Przychodnia Lekarska VITAMED  (terapia finansowana przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy), ul. Wileńska 18, tel. 22 473 79 07
-Ośrodek Pomocy Zdrowiu, ul. Bellottiego 1 (w ramach ubezpieczenia NFZ),  tel. 22 838 86 30.

1 komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.