Osoby aseksualne nie odczuwają pociągu seksualnego wobec innych. Współczesna nauka próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się dzieje.
Problem aseksualności został scharakteryzowany i opisany stosunkowo niedawno, bo dopiero w drugiej połowie dwudziestego wieku. Wcześniej uznawano, że brak pociągu seksualnego jest wynikiem choroby lub traumy i zdarza się bardzo rzadko. Dopiero badania pioniera szeroko zakrojonych badań z dziedziny seksuologii, profesora Kinsey’a, pokazały, iż zjawisko to dotyczy aż 1,5% populacji. Niedawno jeden z amerykańskich naukowców postawił tezę, iż osób aseksualnych może być dużo więcej, bowiem duża grupa osób nie posiadających pociągu seksualnego ukrywa ten fakt, wstydząc się swojej odmienności. Dopiero w ostatnim dziesięcioleciu zaczęto badać aseksualizm dokładniej i szukać jego przyczyn.
Orientacja czy jej brak?
Do dziś naukowcy nie są zgodni, czy aseksualizm jest rodzajem zaburzenia i należy go leczyć, czy też jedną z orientacji seksualnych. Coraz więcej seksuologów przychyla się do teorii, iż nie jest to zaburzenie, bowiem samo w sobie nie przysparza cierpienia. Osoby aseksualne nie odczuwają dyskomfortu psychicznego z powodu braku możliwości zbliżenia seksualnego z inną osobą. Ten rodzaj kontaktu jest im po prostu obojętny.
Na początku tego roku naukowcy z Uniwersytetu Columbii Brytyjskiej, w tym doktor psychologii o swojsko brzmiącym nazwisku Gorzałka, przeprowadzili badania, w skład których weszło blisko 350 osób deklarujących się jako aseksualne. Badacze chcieli sprawdzić, czy podobnie jak w grupie gejów i lesbijek, również w tej pewne czynniki biologiczne będą częstsze niż w grupie osób homoseksualnych. Z wielu innych badań wynika, iż osoby o odmiennej niż heteroseksualna orientacji częściej są leworęczne i częściej mają odmienny stosunek długości palca serdecznego do wskazującego. Jest to powiązane ze zwiększoną obecnością męskich hormonów w życiu płodowym dziecka. Okazało się, że wszystkie badane czynniki biologiczne i w tej grupie występowały częściej, co sugeruje, że aseksualność jest orientacją seksualną.
Tyle hałasu o seks
Czy osoba aseksualna jest zdolna do nawiązania romantycznej relacji? Wszystko wskazuje na to, że tak. Ludzie aseksualni obdarzają innych sympatią i miłością. W badaniach przeprowadzonych w 2011 roku dowiedziono, że ich narządy płciowe reagują normalnie na stymulację seksualną, ale w mózgu nie rodzi to pragnienia zbliżenia z ukochaną osobą. Osoba aseksualna może jednak nauczyć się zaspokajać partnera i stworzyć satysfakcjonujący dla obu stron związek. Nie będzie miała pragnień erotycznych i spontanicznej ochoty na pieszczoty. Może ją dziwić, czemu osoby o innych orientacjach robią wokół seksu tyle hałasu, jednak wszystko wskazuje na to, iż w warunkach dialogu i wzajemnego zrozumienia ludzie aseksualni mogą wieść w pełni zadawalające życie społeczne.