Kobieta przez większą część swojego życia jest płodna i może zajść w ciążę. Wiek płodny zaczyna się między 14. a 15. rokiem życia, kiedy dziewczęta zaczynają regularnie miesiączkować, i trwa do 49.-50. roku życia, kiedy przychodzi klimakterium.
Każda kobieta potrzebuje innej antykoncepcji. Zależy to od jej wieku, konstytucji fizycznej oraz zdrowia. I chociaż każda z pań sama wybiera rodzaj antykoncepcji, który chce stosować, to w podjęciu takiej decyzji powinien pomóc jej ginekolog. Specjalista jest zobowiązany zebrać dokładny wywiad, przeprowadzić badanie kliniczne, wykonać badanie cytologiczne i badanie palpacyjne piersi oraz ocenić konstrukcję fizyczną pacjentki. Innej bowiem antykoncepcji wymaga kobieta o typie estrogennym (duże piersi, smukła talia, okrągłe biodra), a innej kobieta o typie gestagennym (sylwetka chłopięca – wąskie biodra, małe piersi, dobrze zarysowane ramiona, brak talii). Nie bez znaczenia jest także stan skóry (nawilżenie, trądzik) oraz włosów.
Antykoncepcja po polsku
Statystyki wykazują, że większość par w Polsce uprawia tzw. stosunek przerywany, polegający na wycofaniu się partnera tuż przed wytryskiem. Stosunek przerywany jest znikomym zabezpieczeniem przed niechcianą ciążą, pod napletkiem bowiem znajdować się może niewielka ilość plemników jeszcze zanim dojdzie do wytrysku.
Kiedy antykoncepcja nie jest już konieczna
Płodność kobiety spada już po 35. roku życia, wprawdzie poziom hormonów w organizmie jest normalny, ale większość cykli miesięcznych staje się bezowulacyjna – znaczy to, że nie za każdym razem dochodzi do jajeczkowania. Zajście w ciążę ciągle jest możliwe, więc mimo to nie należy przerywać stosowania antykoncepcji, być może trzeba będzie tylko zmienić rodzaj pigułki, np. z jednofazowej na trzyfazową. Pomiędzy 45. i 50. rokiem życia możliwe jest, że kobieta nie jest już płodna. Aby to ustalić, trzeba wykonać specjalne badanie – w trzecim dniu cyklu pobiera się krew i sprawdza poziom hormonu, zwanego folikulotropiną (FSH). Jeśli jego poziom we krwi jest wysoki, oznacza to, że płodność spadła lub w ogóle zanikła i ciąża kobiecie nie grozi. Można wtedy zaprzestać stosowania antykoncepcji hormonalnej i przejść do metod naturalnych, mechanicznych czy chemicznych. Często w tym okresie występuje już niedobór hormonów i wtedy konieczne jest zastosowanie hormonalnej terapii zastępczej – podaje się kobiecie hormony naturalne o znacznie słabszym działaniu, tylko w celu wyrównania poziomu hormonów w organizmie.