Kobiety i mężczyźni w tak różny sposób przekazują informacje, że mogą sobie nawzajem powiedzieć: „jak można przez godzinę gadać o niczym?!”
Tekst: Sylwia Skorstad
Kobiety rozmawiają o wszystkim. Podczas jednego spotkania mogą poruszyć tematy seksu, kłopotów emocjonalnych w związku, ostatniej wizyty u ginekologa, przeczytanej książki, trudności w relacji z matką, szkolnych wpadek dzieci i planów na wakacje. I nie ma znaczenia, jak długo znają swoją rozmówczynię. Te same osobiste kwestie mogą się pojawić w dyskusji z przyjaciółką i pogawędce ze współpasażerką w samolocie. A o czym rozmawiają mężczyźni, gdy zostają sami? O seksie, o kobietach, o samochodach? Zdziwiłybyście się, mogąc tego posłuchać.
Sport, biznes i ja
Doktor psychologii Judith Tingley prowadzi badania nad tym, jakie tematy poruszają mężczyźni podczas niezobowiązujących pogawędek. Zapisuje najczęściej pojawiające się wątki i analizuje sposób wysławiania się mężczyzn.
„Większość rozmów dotyczy biznesu i pieniędzy” – mówi o swoich obserwacjach. „W konwersacji z ludźmi spoza ścisłego kręgu bliskich osób, prawie nigdy mężczyźni nie wspominają członków swojej rodziny. Ani słowa o bracie, siostrze, matce, ojcu, żonie. Najczęściej konwersacja dotyczy samego badanego, tego co wcześniej robił, co widział lub gdzie był. Wiele rozmów schodzi na temat sportu oraz pracy. Mężczyźni są wobec siebie bardzo skryci, gdy chodzi o takie tematy jak związki i uczucia.”
Rzadko w męskich rozmowach pojawia się temat seksu. Jeśli w ogóle, to raczej w postaci rubasznych żartów i aluzji, a nie zwierzeń z ostatnich podbojów. Zdaniem doktor Tingley to dla mężczyzn zbyt prywatny i niebezpieczny grunt. Mówiąc o seksie mężczyzna ryzykuje, iż między nim a dyskutantem mogłoby dojść do porównań, a tego woli unikać.
Prosto do sedna
W przeciwieństwie do kobiet, mężczyźni bardzo rzadko robią wstępy do swoich wypowiedzi. Kobiety lubią anonsować to, o czym zamierzają mówić, używając takich fraz jak: „posłuchaj tego”, „nie uwierzysz, co mi się dziś zdarzyło”, „może to głupio zabrzmi, ale”, „opowiem ci pewną historię”. Robią to, by przykuć uwagę rozmówcy, jakby obawiały się, że w innym wypadku nikt nie zwróci uwagi na ich wypowiedź. Mężczyźni rzadko stosują tę taktykę i szybko przechodzą do sedna. Zamiast mówić, że zaraz coś powiedzą, po prostu komunikują, co mają do zakomunikowania.
Częściej niż kobiety mężczyźni używają wypowiedzi w tonie kategorycznym i oznajmującym. Np. mając pomysł na spędzenie popołudnia w kinie, powiedzą: „Chodźmy na film o 15.”, podczas gdy kobiety w takiej samej sytuacji powiedzą raczej: „Mam taki pomysł, nie wiem, czy się zgodzisz, ale może byśmy poszli dziś do kina, na przykład na 15-tą?”
Rada dla kobiet
Psycholożki, które specjalizują się w komunikacji, radzą kobietom, by brały przykład z mężczyzn, gdy chodzi o przedstawianie swoich racji z przekonaniem. Typowy mężczyzna wygłasza poglądy tak, jakby byłby ekspertem, nawet, gdy na temat danej sprawy wie niewiele. Wykłada swoje tezy z przekonaniem i nie ma z tym emocjonalnego problemu. Typowa kobieta brzmi tak, jakby wątpiła w swoje słowa, nawet, gdy jest świetnie przygotowana merytorycznie.
„Kobiety częściej niż mężczyźni koncentrują się na kontakcie ze słuchaczami” – twierdzi psycholożka specjalizująca się w komunikacji interpersonalnej, Audrey Nelson. „Formułują komunikaty w taki sposób, by nikogo nie obrazić i uzyskać sympatię. To z tego powodu brzmią mniej kategorycznie i mogą sprawiać wrażenie, jakby miały wiele wątpliwości. Kiedy mają za zadanie przemawiać publicznie, np. wygłosić prelekcję, radzę im, by skupiły się na aktywnym kontakcie ze słuchaczami, bo to ich mocna strona, ale jednocześnie wykreśliły komunikaty, w których poddają w wątpliwość własne słowa.”
Słuchaj i ucz się
Kobiety i mężczyźni mogą uczyć się od siebie nawzajem skuteczniejszej komunikacji. Żeby to zrobić, muszą aktywnie słuchać drugiej strony i analizować wady i zalety danych komunikatów. Dzięki temu panowie mogą lepiej komunikować się z słuchaczami, a panie brzmieć bardziej wiarygodnie.
