Lata dwudzieste to okres przełomu w życiu kobiet. W tym czasie nie tylko znacząco zmieniła się moda, lecz przede wszystkim ich życiowa pozycja, podejście do pracy i spraw politycznych.
W czasie I wojny światowej kobiety zaczęły pracować na stanowiskach zarezerwowanych dla mężczyzn – weszły do fabryk zbrojeniowych.W Anglii i Stanach Zjednoczonych uzyskały prawo głosu. To był prawdziwy przełom. Z traumą po I wojnie światowej lata 20. żegnały się w szalonym stylu: panował jazz i taniec przy gramofonach, a Josephina Baker była wzorem do naśladowania. Nastała epoka kobiety-podlotka o lekkomyślnej i gwałtownej naturze z nieodłącznym papierosem w długiej fifce, w mocnym makijażu i krótkich włosach.Gwiazdy kina – Louise Brooks, Clara Bow, Greta Garbo – stały się celebrities.
Sylwetka, krój i tkaniny
Kobiety odetchnęły, bo w zapomnienie poszły gorsety. Spódnice zdecydowanie skrócono, odsłaniając łydki, zaś talia powędrowała niżej. Teraz ideałem kobiety była młoda chłopczyca: szczupła i smukła, z krótkimi włosami, pełna energii i ciesząca się życiem. Aby utrzymać taką sylwetkę kobiety często głodziły się, a żeby wyglądać płasko – często bandażowały sobie klatkę piersiową. To Coco Chanel wprowadziła na nią modę. Wtedy też pojawiła się „mała czarna”- popołudniowa sukienka z czarnej tkaniny. Modna stała się damska koszula. Wprowadzono półprzezroczyste materiały, paciorki, a sztuczny jedwab zrobił prawdziwą karierę. Nie dość, że był zdecydowanie tańszy od prawdziwego, to dobrze się nosił i łatwo go było prać. Chanel wprowadziła też do codziennej mody dżersej, używany wcześniej tylko jako materiał bieliźniany. Kostiumy miały długie żakiety i wąskie, proste spódnice. Płaszcze, oprócz futrzanych kołnierzy, nie miały zbyt wielu ozdób. Sztuczny jedwab robił karierę jako idealny materiał na pończochy. Jedyną jego wadą było to, że bardzo się błyszczał, dlatego przed wyjściem pudrowano starannie nogi.
Nowe podejście do kobiecej figury sprawiło że domy mody zaczęły tworzyć linię ubrań sportowych. Powstała koszulka dla kobiet z krokodylem – Renee Lacoste. Chanel, Patou, Vionnet otworzyli pierwsze sklepy z garderobą sportową. Były to głównie stroje do tenisa i kostiumy kąpielowe.
Fryzury
Głowy przyozdabiano kapeluszami bez ronda, tzw. hełmami. Największym krokiem ku nowoczesności było ścinanie włosów, które do tej pory były największym atrybutem i symbolem kobiecości. Twórcą pierwszej krótkiej fryzurki był Antoine, czyli Antoni Cierplikowski, polski fryzjer robiący karierę w Paryżu.
To on w 1920 roku uczesał jedną z francuskich aktorek – fryzura na pazia (lub tzw. bob) szybko zrobiła niesamowitą karierę. Krótkie fryzurki miewały zabawne nazwy, jak Chesterfield – od nazwy męskiej marynarki. Jednak nie tylko ścięcie włosów w tym okresie było przełomem, niezwykle popularne stało się również farbowanie ich henną oraz utlenianie (ten zabieg jednak był bardzo niebezpieczny i mógł się skończyć zatruciem). Poczyniono też pierwsze kroki w trwałej ondulacji.
Makijaż
Mocny makijaż stał się bardzo wyrazistym elementem przemiany. Na rynku pojawiły się pierwsze firmy kosmetyczne na większą skalę: Max Factor, Elizabeth Arden, Helena Rubinstein, Dorothy Gray. Publiczne malowanie ust i pudrowanie nosa były czynnościami, które uważano za modne.
Lata 20:
- chłopięca sylwetka
- krótkie fryzurki
- mocne i śmiałe makijaże
- skrócone luźne sukienki z obniżoną talią; zakładano pasek z klamerką, aby podkreślić obniżoną talię
- kapelusze hełmy, najczęściej z filcu
- paciorki, guziki
- pierwsze stroje sportowe
- kokarda – najczęściej doczepiana z przodu lub z boku na biodrze, sztuczna biżuteria: korale, perły wylansowane przez Coco Chanel, długie szale
Magda Pałkus
Lubię styl lat 20stych :)