O tym, jak wygląda profesjonalny brafitting, jak odpowiednio dobrać stanik i o tym, by cieszyć się, patrząc w lustro rozmawiamy z Moniką Wasilewską, właścicielką warszawskich sklepów z bielizną, Satine.
Rozmawiała: Joanna Zaguła
Czy istnieją stałe zasady dotyczące tego, jak wygląda dobrze dobrany stanik?
Obwód musi być stabilny. Przy podnoszeniu rąk do góry, kucaniu, skakaniu, stanik nie może się poruszać. Nie koniecznie musi być zapięty na pierwszą haftkę. Ważne, żeby dobrze leżał. Nie ma tu sztywnej reguły. Jeśli wybierzemy zapięcie środkowe, będzie układał się symetrycznie wobec ramiączek. Ale nie popadajmy w skrajności. Od budowy kręgosłupa zależy też to, czy można – jak mówi popularna teoria – włożyć 2 palce pod zapięcie. Bo, jeśli panie mają wklęsły kręgosłup, można nieraz włożyć i całą rękę, a stanik jest i tak ciasny. Ja wkładam płasko dwie ręce pod pas zapięcia, po bokach. Jeśli można to zrobić swobodnie, jest to dobrze dobrany stanik. Pamiętajmy, że te cięte laserowo szybko się rozciągają, takie akurat można kupić nawet, jeśli są nieco ciasne podczas mierzenia.
Długość fiszbiny zależy od budowy biustu. Nie jest tak, że ma się kończyć pod środkiem pachy, przecież panie mają różne biusty. Ma się po po prostu kończyć za linią piersi. Mostek prawie zawsze powinien przylegać do ciała. A wysokość fiszbiny jest kwestią komfortu.
Czy z pani doświadczenia wynika, że wiele kobiet nadal ma źle dobraną bieliznę?
Świadomość kobiet jest nieporównywalnie większa niż 15 lat temu, kiedy brafitting pojawił się w Polsce. To słowo jest wszystkim klientkom znane, a sklepów go oferujących jest dużo, nawet w mniejszych miejscowościach. Ta usługa jest tak naprawdę poboczna wobec sprzedaży. Może ją oferować sklep, który ma dobry asortyment, całą skalę rozmiarową i dobrze wykfalifikowaną obsługę. Nasze klientki nie proszą o brafitting, bo wiedzą że jest w standardzie, choć czasem trzeba chwilę poczekać na swoją kolej. Zazwyczaj jedna brafitterka zajmuje się na raz kilkoma paniami, ale można umówić się na indywidualną konsultację. Taka usługa nie jest dodatkowo płatna.
Jak wygląda taka wizyta w salonie?
Pani, która nas odwiedza najpierw mówi, jakiego stanika szuka, np. na lato pod białą koszulę. Wtedy my proponujemy rozwiązania – staniki gładkie beżowe, gładkie kremowe czy różowe, koronkowe, z fiszbinami, bez fiszbin. Brafitterka, patrząc na ubraną kobietę, najczęściej potrafi już powiedzieć, jaki rozmiar będzie potrzebny. Jeśli taka pani nigdy nie była na brafittingu, pytanie o rozmiar nie ma sensu, bo najpewniej jest nieprawdziwy. Potem dajemy jej do zmierzenia około 5 staników. Gdy pani jest gotowa, wchodzimy do przymierzalni i sprawdzamy obwód, długość fiszbiny, zakrycie miseczki, komfort. Wtedy widać, czy stanik jest dobry. A jeśli nie jest, zastanawiamy się, czy manewrować rozmiarem czy fasonem. Jeśli jest w porządku, na tym staniku pokazujemy pani, jak się wygarnia biust, jak się podnosi mostek, na jakiej wysokości ma być obwód na plecach. Stanik musi być dobrze dostosowany, wygodny i… musi się podobać. Gorseciarstwo w Polsce bardzo się rozwinęło, można znaleźć naprawdę ładny stanik, także na duży biust nawet za 100-200 zł.
To wcale nie jest drożej niż w sieciówkach!
To prawda!. A jakość takiego stanika będzie dużo lepsza. Średnio kupujemy 2-3 sztuki raz w roku. W takiej sytuacji lepiej postawić na jakość, bo to produkt, z którego korzysta się codziennie. Ważne jest to, żeby mieć przyjemność nie tylko z tego, jak się rozbieramy przed partnerem, ale też z radością co rano patrzeć na siebie samą, kiedy się ubieramy. My, Polki nie czujemy się dobrze we własnej skórze, więc niestety też nie przywiązujemy wagi do tego, żeby nasz stanik był ładny. A szkoda.
Ile powinniśmy mieć w szafie staników?
Minimum to 3 sztuki wymieniane raz do roku. Beżowy, który zakładamy na ogół pod T-shirt, zwykły, gładki. Nie jest piękny, ale jest potrzebny. Trzeba mieć koniecznie porządny czarny biustonosz. Nosimy dużo ciemnych rzeczy, a w dodatku taki kolor będzie wciąż dobrze wyglądał po kilku praniach. A trzeci niech będzie ładny, nieważne – różowy czy błękitny, taki, którego założenie będzie nam poprawiać humor. Wszystkie trzy staniki musimy wymieniać też, kiedy chudniemy, zachodzimy w ciążę, zawsze gdy nasze ciało się zmienia. Idealnie byłoby mieć 5 staników, bo jeden beżowy to za mało, przecież może być w praniu. Przydałby się też dodatkowy ciemny, oprócz czarnego. Te, które się rozciągnęły, są zużyte, wyrzucamy. U nas w październiku mamy recycling i dajemy 20 zł rabatu paniom, które przychodzą ze stanikiem do wyrzucenia.
Odpowiednio dobrany stanik jest ważny nie tylko dlatego, że dobrze wyglądamy, ale pomoże też w korekcji wad postawy, prawda?
Oprócz estetyki i wygody, brafitting zapobiega wadom postawy przy dużym biuście. Bo duży biust potrafi ważyć od kilograma do trzech. Pas obwodu trzyma 80% jego wagi, ramiączka są tylko wsparciem, inaczej wbijałyby się w ramiona. A jeśli on jest dobrze dopasowany, powoduje, że kobieta się prostuje, odciążą kręgosłup i mniej się garbi. Bolesność pleców znacznie się zmniejsza. Dobry stanik pomaga też utrzymać w dobrej kondycji skórę na piersiach. Bo przecież grawitacja nie jest sprzymierzeńcem dużych biustów. Jakość skóry dzięki stanikowi się nie poprawi, ale sprawi on, że się nie pogorszy.
Jak dbać o stanik? Czy pranie w pralce to zbrodnia?
90% pań pierze staniki w pralce. Jeżeli kupujemy ich dużo, to róbmy, co chcemy. Ale, jeśli kupujemy 3 staniki rocznie, nie możemy sobie na to pozwolić. Worek do prania w pralce, uchroni przez naprężeniami (fiszbiny nie przebiją tunelu), a także przed stopieniem stanika od nagrzanego bębna. Stanik powinnyśmy prać co 3 dni, a nie zawsze akurat robimy pranie w takim kolorze. Pranie ręczne powoduje więc, że jest częściej prany i nie jest znoszony. Wystarczy go odświeżyć w misce płynem do prania albo nawet mydłem. Natomiast jasnych staników nigdy nie pierzemy w pralce, bo tracą kolor, i to w dodatku w niejednolity sposób. Bowiem ramiączka, pas obwodu i miseczki zrobione są z innych materiałów, które różnie się odbarwiają.