Piękne…jak drut. Z historii słowackiego druciarstwa
14 października – 4 grudnia 2011
Druciarstwo należy do najmłodszych i najważniejszych rzemiosł słowackich, a sylwetka druciarza z torbą na plecach, obwieszona zwojami drutów i łapkami na myszy jest do dziś słowackim symbolem narodowym. Początki tego rzemiosła sięgają XVIII wieku, na początku stanowiło ono dodatkowe źródło utrzymania mieszkańców górskich regionów północno-zachodniej Słowacji (okolice Żyliny i Spiszu). Słowaccy mistrzowie druciarstwa odkryli wyjątkowe właściwości drutu i opracowali oryginalne, proste sposoby jego ręcznego formowania i wiązania bez spawania i lutowania.
Z biegiem czasu ten lokalny fenomen rozprzestrzenił się na wszystkie kontynenty, druciarstwo zaczęło przynosić dochód i stało się najbardziej rozpowszechnionym w kraju rzemiosłem. Po II wojnie światowej zaczęło jednak tracić popularność. Dziś stanowi źródło inspiracji dla artystów i rzemieślników.
Eksponaty pochodzą z Muzeum Považskiego w Żylinie, które zgromadziło największą na świecie kolekcję przedmiotów z drutu liczącą ponad 6000 eksponatów.
/Z materiałów organizatorów/
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu,
Honorowy Konsulat Republiki Słowackiej we Wrocławiu,
Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu,
Instytut Słowacki w Warszawie,
Muzeum Považskie w Żylinie