Brak i utrata potrzeb seksualnych oraz awersja seksualna to problemy, z którymi kobiety najczęściej zgłaszają się do poradni seksuologicznych. To także temat, który często poruszacie na forum Republiki Kobiet. O opinię poprosiłyśmy Magdalenę Bogdaniuk, psycholog-seksuolog, która na co dzień pomaga w rozwiązywaniu tego typu  problemów.

 

Gdy nie masz ochoty na seks

Jedną z najczęściej występujących dysfunkcji seksualnych wśród kobiet jest brak lub utrata potrzeb seksualnych. Polega ona na spadku odczuwania pożądania seksualnego lub zupełnej utracie pożądania. Kobieta nie odczuwa potrzeby podejmowania kontaktów seksualnych lub potrzeba ta pojawia się bardzo rzadko. Spada zainteresowanie kontaktami seksualnymi, częstość fantazji seksualnych czy zachowań masturbacyjnych. Dochodzi do obniżenia jakości kontaktów seksualnych. Bodźce seksualne – wcześniej odbierane jako przyjemne – stają się obojętne, a kobieta może odczuwać pewnego rodzaju znieczulenie i obojętność.

Dysfunkcja ta może przyjmować różne formy. Może pojawić się w konkretnym momencie życia, wystąpić nagle lub narastać wraz z upływem lat. Może też występować „od zawsze”- gdy kobieta nigdy nie odczuwała potrzeby odbywania stosunków seksualnych, seks był jej obojętny, bądź kojarzył się z „przykrym obowiązkiem”, który chciałaby jak najszybciej zakończyć.

 

Gdy seks jest dla ciebie nieprzyjemny

W sytuacji, gdy kontakty seksualne wywołują negatywne emocje, takie jak wstręt czy obrzydzenie, rozpoznajemy awersję seksualną. Kobieta może odczuwać wstręt do partnera, dotyku jego ciała, w szczególności kontaktu z jego narządami płciowymi. Te uczucia mogą pojawiać się również podczas wyobrażania sobie kontaktów seksualnych oraz jakiegokolwiek kontaktu fizycznego z partnerem – nawet zwykłego przytulenia. Spowodowane jest to silną obawą i lękiem przed tym, że każdy kontakt fizyczny może prowadzić do stosunku seksualnego.

W przypadku awersji również możemy wyróżnić różne jej formy. Część kobiet twierdzi, że od kiedy pamięta, seks zawsze kojarzył im się z czymś nieprzyjemnym i nigdy nie chciały podejmować kontaktów seksualnych – mówimy wtedy o awersji pierwotnej. Czasem jednak awersja może pojawić się w pewnym momencie życia, zazwyczaj pod wpływem negatywnych czy traumatycznych wydarzeń (na przykład zdrady partnera lub molestowania seksualnego). Wówczas kobieta zaczyna odczuwać wstręt do seksu, który wcześniej sprawiał jej przyjemność – wtedy mówimy o awersji wtórnej. Jeszcze innym rodzajem awersji jest awersja wybiórcza – charakteryzuje się tym, że kobieta odczuwa wstręt do seksu tylko w niektórych sytuacjach. Niechęć do odbycia stosunku może pojawić się np. podczas współżycia z konkretnym mężczyzną, podczas gdy nie pojawia się w kontaktach z innymi partnerami.

 

Przyczyny

Awersja, utrata lub brak potrzeb seksualnych mają różne podłoże: psychiczne, społeczne, kulturowe lub organiczne. Najczęstszą przyczyną tych dysfunkcji są czynniki psychologiczne. Kobietom zgłaszającym tego typu problemy seksualne zwykle współtowarzyszy przemęczenie nadmierną ilością obowiązków, stres w pracy i niedobór snu. Zdarza się, że zaburzone są też ich relacje partnerskie oraz obraz swojego ciała. Do przyczyn o podłożu psychicznym należy też szok i uraz seksualny, o których często mówią nasze pacjentki.

Kolejnym powodem dysfunkcji seksualnych są czynniki organiczne. Najczęściej u ich podłoża leżą zaburzenia hormonalne, choroby (cukrzyca, nadciśnienie, depresja) oraz przyjmowanie niektórych leków (między innymi leków psychotropowych).

Natomiast istotnym czynnikiem kulturowym może być sposób wychowania. Jeżeli w rodzinie bądź najbliższym otoczeniu dziecka seks był tematem tabu, a seksualność postrzegana była jako coś złego i grzesznego, dziewczynka uczyła się, że ta sfera życia nie jest i nie będzie dla niej niczym przyjemnym.

 

Co zrobić?

By rozpocząć leczenie tego typu zaburzeń, istotne jest sprawdzenie, co wywołało dysfunkcję. Po pierwsze należy znaleźć konkretne przyczyny – to może być m.in.: nadmierny stres lub przemęczenie, bądź silne przeżycie spowodowane odkryciem zdrady partnera. Jeżeli jednak nie odkryjemy żadnych czynników psychicznych, krokiem drugim jest przyjrzenie się czynnikom organicznym. W związku z tym należy zbadać poziom hormonów oraz sprawdzić, czy utrata lub brak potrzeb seksualnych może być skutkiem innej choroby lub przyjmowania leków. Jeśli czynniki na tle organicznym zostaną wykluczone, a problem istnieje nadal i trudno jest samemu znaleźć jego przyczynę, warto udać się do psychologa. Podczas takiej wizyty, specjalista może zaproponować odpowiednią formę psychoterapii, stosowaną także w przypadku leczenia awersji seksualnej. Warto spróbować i sobie pomóc.

Tekst: Magdalena Bogdaniuk
psycholog-seksuolog

Jeżeli potrzebujesz porady seksuologicznej, zadzwoń:
Poradnia Seksuologiczna i Patologii Współżycia, ul. Dolna 42, tel. (022) 841 04 95

2 komentarze
  1. na szczęście w dzisiejszych czasach to nie jest jakiś dramat. Można to libido wspomagać ;) Ja biorę od jakiegoś czasu suplement herbaya z wyciągiem z korzenia maca na poprawę libido. Nie chciałam żadnej chemii stosować, a ten suplement jest całkowicie naturalny i bezpieczny

  2. zmniejszone libido jest strasznym problemem – to wręcz dramat. dla mnie i dla mojego męża, chociaż ja chyba gorzej się z tym czuję. Będę właśnei badać poziom PRL i TSH zeby wykluczyć zmiany hormolanle i mam nadzieje, ze później jakoś przywrócimy moje libido do normy :/

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.